Een grote groene muur wordt het niet, geen 15 km brede strook bos die van Dakar in het westen naar Djibouti in het oosten gaat lopen. Dat idee was te veel van bovenaf opgelegd. De grote groene muur is veranderd in een grote groene lappendeken, met een werkwijze die meer past bij hoe lokale boeren het land bewerken.
De bomen die geplant worden moeten bodemerosie tegengaan, regenwater langer vasthouden als ook het wegwaaien van vruchtbare grond verminderen. Een ander doel van de ‘Grote Groene Muur’ dwars door Afrika is het bevorderen van de biodiversiteit. Daarom worden er een dertigtal verschillende bomen geplant.
Sinds 2014 ondersteunt de FAO (de Landbouw- en Voedselorganisatie van de VN) de aanleg van deze ‘Great Green Wall’ in hun project: ‘Action Against Desertification’. Vanuit dit programma worden lokale gemeenschappen en overheden van Burkina Faso, Ethiopië, Gambia, Niger, Nigeria en Senegal ondersteund in hun regionale bijdrage aan deze Great Green Wall. Verder zijn er actieplannen voor het duurzaam beheren van bossen en landbouwgronden die te lijden hebben van verwoestijning, landdegradatie en droogte. Deze aanpak met oog voor regionale verschillen heeft meer kans van slagen. De Sahellanden hebben aandacht gevraagd voor de ‘Great Green Wall’ op de laatste milieuconferentie COP22 in Marrakesh.
Lees hier het artikel uit de NRC van 17-11-2016.