Onderstaande tekst is geschreven door (gezins)leden van het Comité die in mei 2016 een bezoek hebben gebracht aan onze projecten in Burkina Faso. Het reisgezelschap bestond uit Juul (15), Lien (14) en Teun (11) Petit met hun ouders Siska en Fredric en Isabel de Bruijn (16) met haar moeder Sigrid.

Bezoek oud leerling
We wachten tot de ergste warmte voorbij is en rijden in de namiddag naar een oud-leerling van het Centre de Formation André Rieu. Deze leerling woont in een traditioneel gebouwde hut. Hij heeft een groot perceel met bomen aangeplant. Hij gebruikt hiervoor de technieken die hij bij het opleidingscentrum geleerd heeft, zoals het aanleggen van dammetjes gemaakt van gevonden stenen. Hieraan heeft zijn hele gezin meegewerkt. Door het bouwen van deze dammen, kunnen water en grond niet weg spoelen tijdens de regenval. Daarnaast heeft hij de jonge aanplant afgeschermd met takken zodat geiten en andere dieren er niet bij kunnen en de plantjes dus niet kunnen opeten. Het is mooi om te zien hoe gepassioneerd de man over de aanleg vertelt en om te horen wat zijn plannen zijn voor verdere uitbreidingen.
De kinderen van de delegatie overhandigen een aantal bomen. Hij is er zeer blij mee.

Bezoek aan Méguet

We hebben de kleuterschool bezocht waar ook Adelphe, de dochter van Pierre, naar toe gaat. De school wordt geleid door een Franse non. De school ziet er goed onder houden uit. Er zijn ongeveer 50 kinderen tussen 2-5 jaar. Deze kinderen krijgen iedere ochtend om tien uur een maaltijd van rijst met olie, waarin soms uien worden verwerkt. Vervolgens bezochten we de boomkwekerij die in de schooltuin van Méguet ligt. De tuin ligt nu braak maar dit heeft met het seizoen en de warmte te maken.

Bezoek aan Opleidingscentrum in Kakim
Na het bezoek aan Méguet rijden we langs Pierre om “Dolo” (zelfgemaakt bier) op te halen voor het feest dat voor ons is georganiseerd in het Opleidingscentrum. In de auto komen er belangrijke dorpsgenoten bij en de bak van de pick-up zit propvol jongens waaronder de zoon van Pierre: Emanuel. Bij het Centre de Formation André Rieu te Kakim staat een tent klaar met stoelen uit de landbouwschool. We worden zeer hartelijk ontvangen met veel handen schudden. Na een aantal mooie speeches in de volle zon, waaronder die van Fredric, worden we verrast door een
prachtige dans door traditioneel geklede mannen uitgevoerd. Ze zien er schitterend uit. Ook zij hebben het erg warm en vluchten na de dans meteen naar de schaduw om met name hun voeten af te laten koelen. Vervolgens vertellen vrouwen ons hoe ze zeep maken in het centrum. Het centrum heeft zowel voor de vrouwen als voor de mannen een duidelijk educatieve functie. We mogen aanschuiven aan de maaltijd, rijst met kip. Na het eten zijn het
de dames die aan het dansen zijn, door met hun heupen tegen elkaar te bumpen. Wij (althans de vrouwen) hebben ook allemaal even meegedaan, erg leuk. We vertrekken, maar het feest duurt nog de hele dag duren.

Het bos van Jama
De delegatie van ons Comité brengt in mei 2016 een bezoek aan het bos van Jama, dat op het grondgebied ligt van het dorp Boulwando. Het is een bestaand bos dat met de steun van het Comité beheerd en uitgebreid wordt. Het bos is omvangrijk, het is 7 km lang en 2 km breed. Twee jaar geleden
is de beheerdersgroep opgericht bestaande uit enthousiaste dorpsbewoners.
De focus van het bosbeheer is gericht op 3 punten:
1. Bestaand bos beschermen en boomkap stoppen
2. Nieuwe bomen aanplanten
3. Bosbeheer toepassen

In het bos worden met name bomen bijgeplant tussen de bestaande bomen in. Er wordt meestal gekozen voor bomen die geschikt zijn voor meerdere toeppassingen, waaronder een medicinale toepassing. Om hout, bast en bladeren te mogen oogsten in het bos is toestemming van de boswachter nodig.
Fredric is bij Pierre achterop de motor gesprongen om het volledige bos te bezoeken. Zo krijgt Fredric een idee van de grootte van het bos van Jama. Als ze terugkomen, maken we nog een korte boswandeling. We krijgen uitleg over het herstel van het bos en we zien hoe er in het bos extra bomen worden geplant. In het droge seizoen wordt de boomaanplant voor het nieuwe seizoen voorbereid. Dan worden diepe plantgaten gevuld met droge bladeren, wat later in het regenseizoen voedingsrijke compost wordt. Er wordt hier geen gebruik gemaakt van TerraCottem.

Het bos van Nahoubé

Daarna bezoeken we ook nog een ander bos dat wordt beheerd dankzij het Comité Maastricht-Niou. Dit is het bos van Nahoubé. We zien het grote verschil tussen het stuk van het bos dat al in beheer is en het stuk van het bos waar nog wel gekapt mag worden. Het is bijna avond, de zon zakt langzaam weg en dat geeft een prachtig lichteffect in het bos. Het bos is wel heel anders dan onze Europese bossen. De bomen zijn een stuk kleiner en er is weinig of geen begroeiing op de oranjerood gekleurde lateriet bodem.

Bezoek aan de groentetuinen in Méguet en de barrage
We staan bij de barrage (het stuwmeer) in Méguet. Op dit moment van het jaar, in het midden van het droge seizoen, is het een grote uitgedroogde  vlakte met nog maar een beetje water en zowaar: krododillen!
Een krokodil, zo dicht bij het dorp en de groentetuinen. Het lijkt alsof we in het boek ‘De Krokodil’ van Roald Dahl zijn gestapt. Het water uit de barrage is bijna helemaal weg, de grond is hier overal dor en droog. In de verte zien we de groentetuinen van Méguet liggen. We rijden om de barrage heen voor een bezoek aan de tuinen. Wat een verschil met een bezoek in het regenseizoen. De waterputten bij de tuin hebben geen water meer. Het wachten is op de regens die over een paar maanden worden verwacht. Er is nu geen enkele activiteit, maar je ziet duidelijk dat er hard gewerkt is. De velden liggen klaar voor het volgende seizoen.